Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

Ադրբեջանցիները օրը ցերեկով, բառիս բուն իմաստով շրջում են երկրի ներսում, մարդ սպանում, իսկ իրենք «ոչինչ չի եղել դեմքով» այլ օրակարգեր են լցնում:

 

Ի դեպ, ինքը` Փաշինյանը, խոստովանում է, որ տապալել են անվտանգության ոլորտում իրենց հանձնառությունները, ինչի մասին խոսել է և´ Տեղ գյուղի իրադարձություններից օրերին, և´ հետպատերազմյան ժամանակահատվածում բազում կորուստներից հետո:

 

Դրան զուգահեռ, իշխանության քարոզչամեքենան անհույս ճիգեր է գործադրում մարդկանց համոզելու, որ իրականում անվտանգության համակարգը արդյունավետ գործում է, իսկ այն մարդիկ` փորձագետները, քաղաքական կամ հասարակական գործիչները, սահմանամերձ համայնքների բնակիչները, ովքեր խոսում են անվտանգային խնդիրների մասին, իրենք են մեղավոր, իրենք են միայն խոսում երկրի խոցելիության մասին, իսկ իրականում կյանքը հրաշալի է:

Քարոզչական միջոցները բացառապես ներիշխանական ճակատում կիրառող իշխանությունն այդպես էլ չգիտակցեց կամ ձև է տալիս, թե չի գիտակցում, որ ադրբեջանական ցանկացած հարձակումից առաջ, ադրբեջանցիները խորը ուսումնասիրում են սահմանագծի տարբեր հատվածներ, փորձում գտնել խոցելի ուղղություններ ու հարվածել:

 

Խոցելի տեղերը նվազագույնին հասցնելու և անվտանգային համակարգն իր գծերի վրա դնելու փոխարեն վարչական ողջ ռեսուրսը դրած է իշխանությանն արդարացնելու և իշխանության քննադատներին տարբեր միջոցներով լռեցնելու վրա` մեկի վրա հոդված գրելով, մեկի նկատմամբ քրեական գործ սարքելով, երրորդին ահաբեկելով կամ բռնությամբ սպառնալով:

Իրենք էլ հո գիտեն, որ իշխանության ու նրա առանձին դեմքերի մասով իրավապահ համակարգը կույր է և խուլ, իսկ մահակը նախատեսված է բացառապես ընդդիմախոսների համար»: