Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

 

«Սերժի բանակցած փաստաթղթով եւ Լաչինը, եւ Քարվաճառը մնալու էին հայկական։

Բերձոր/ Լաչինն/ էլ է տրվում ադրբեջանցիներին։

Ու նիկոլիստներն իրենց պահում են՝ դե պետք է տրվեր տրամաբնությամբ։

Ու սրանց թվում է ,որ կսղցնեն կգնա։

Բայց ՝ոչ։

 

Մարդիկ պետք է իմանան,որ այս ամենի մեղավորն անպատասխանատու նիկոլիստական ռեժիմն է ու նրա «հաճախորդները»։

Նախկիններիս օրոք չէր տրվելու ոչ Բերձորը , ոչ էլ Քարվաճառը, դե Շուշիի ու Հադրութի մասին չեմ էլ խոսում։

Սերժ Սարգսյանի թողած բանակցային ժառանգության համաձայն նախկին ԼՂԻՄ ողջ տարածքն ու Քարվաճառի եւ Լաչինի շրջանները մնում էին հայկական վերահսկողության տակ։

Լաչինի ու Քարվաճառի վերջնական ճակատագիրը կապվում էր Արցախում իրականացվող հանրաքվեի հետ։

Մինչ հանրաքվեն,այսինքն Արցախի Հանրապետության դե յուրե ճանաչումը ,նրանք մնալու էին մեր վերահսկողության տակ։

Դրա մասին բազմիցս խոսել են եւ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները/ ՌԴ համանախագահ Պոպով/,ինչպես նաեւ ռեժիմի «կառուցողական » գործընկեր Ալիեւը, ով պատերազմից հետո Քարվաճառում ասեց՝ հայերը հրաժարվում էին Քելբաջարն ու Լաչինը տալ ։

Հիմա գոհ եք երեւի։

 

Նիկոլին առաջադրած ու պաշտպանած գործիչներ,դուք Սերժ ու Հանրապետական չեք մերժել է, դուք մերժեցիք Շուշին, Հադրութը, Դադիվանքը, Բերձորը… Հայաստանի ինքնիշխանությունը։

Այստեղ են ասել՝ հայի հետին խելքը…»: