Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

 

Հիշեցնենք՝ Փաշինյանը երեկվանից է Սյունիքում։ Նա գիշերով գաղտնի կերպով այցելել էր «սահմանային ճշգրտումների» հետևանքով  թշնամու նշանառության տակ հայտնված Շուռնուխ, Կապան։

 

Այսօր Նիկոլ Փաշինյանը հարյուրավոր ոստիկանների, Ազգային անվտանգության ծառայության աշխատակիցների և հսկայական թիկնազորի ուղեկցությամբ քայլում էր Ագարակի, Մեղրիի փողոցներով, իսկ բազմաթիվ քաղաքացիներ սարսափելի հայհոյանքներ հնչեցնելով՝ նրանից պահանջում էին հեռանալ իրենց համայնքից։ Ի դեպ, Փաշինյանին չի հաջողվել այցելել Քաջարան․ ցուցարարները փակել էին Քաջարան մտնող ճանապարհը։

Նկատենք՝ այցի օրակարգը կառավարությունը չի հրապարակել, այցի մասին նախօրոք չի հայտարարվել։

 

Էդուարդ Շարմազանովը բնական է համարում Սյունիքիում նման արձագանքները և շեշտում․ «Սյունեցիներն իրենց մաշկի վրա են զգացել Նիկոլի կողմից ստորագրված այս պարտվողական, կապիտուլյացիոն խայտառակ պայմանները․ տասնյակ կիլոմետրերով սահմանը մոտեցել է, Շուռնուխի մի մասը տրվել է թուրքին, մարդիկ զրկվել են իրենց տներից, հողերից, արոտավայրերից։

 

Այսօր Սյունիքն ուղիղ վտանգի տակ  է, և Սյունիքում նման «շատ ջերմ» ընդունելությունը բնական է։ Եթե շատերը Երևանի կենտրոնում կամ Արարատյան դաշտավայրում դրա վտանգը դեռ չեն տեսնում, սյունեցին ամեն օր է տեսնում այդ վտանգը, ու տեսնում է, որ այդ վտանգ բերողն այդ մարդն է, ու այդ մարդու առկայության պայմաններում է Ալիևն արդեն այնքան լկտիացել, որ հրապարակային ասում է՝ պետք լինի՝ ուժով «Զանգեզուրի միջանցքին» կտիրանամ։ Ու սա ոչ մի ծպտուն չի հանում»։

 

Քաղաքական գործիչը հավելեց՝ Հայաստանում չկա իշխանություն, չկա ինքնիշխանություն, պետական համակարգ, ինչը ձեռնտու է Ադրբեջանին, քանի որ, եթե Հայաստանում ազգային ուժեր գան իշխանության, իրենց պանթուրքիստական նպատակները չեն հասցնի իրականանալ։ Մինչդեռ Հայաստանն այսօր, ի դեմս Փաշինյանի, ի վիճակի չէ իր շահը պաշտպանել․

 

«Եթե մարդկանց թվում է, որ գոնե խաղաղություն եղավ, ամեն ինչ կարգավորվեց՝ մի հատ տեսեք, թե նոյեմբերի 9-ից հետո քանի՞ գյուղ ենք տվել, քանի՞ տարածք ենք տվել, քանի՞ զոհ ենք տվել, քանի՞ անհետ կորած ու գերի ենք տվել․ տեսեք՝ պրոբլեմները շատացե՞լ են, թե՞ պակասել են։

 

Ու Ալիևի այդ լկտիության պատճառը նախևառաջ Հայաստանի այսօրվա անիշխանությունն է՝ Փաշինյանի ղեկավարությամբ։ Նա դարձել է Ադրբեջանի և Թուրքիայի ձեռքում ֆուտբոլի գնդակ. ինչ ուզում՝ անում են։ Չեմ ասում՝ ինքը վատն է, լավն է․  այս վիճակում ինքը, էլեմենտար, չի կարող պաշտպանել հայության ու Հայաստանի անվտանգության շահը։

 

Ասում է՝ գնում եմ Մոսկվա՝ գերիներին բերելու, գերիների հարցն Ալիևը տշում-գցում է այն կողմ, հետո իրենք հայտարարում են, որ գերիները գալիս են, ինքնաթիռը գալիս է՝ առանց գերիների, վերջում էլ՝ Մուրադովը ասում է՝ ապատեղեկատվություն եք տարածում, հետո վեր են կենում-կռուտիտ են լինում, թե՝ մենք ընդամենը հույս ունեինք»։

 

Քաղաքական գործիչն այս համատեքստում անդրադարձավ նաև հայ գերիների ու տեղահանված անձանց հարցը ԵԽԽՎ լիագումար նիստի օրակարգում քննարկելու հարցին և Ռուսաստանի քվեարկությանը՝ հետևյալ դիտարկմամբ․

 

«Երեկ իր սորոսական հինգերորդ շարասյան կողմից Ռուսաստանի դեմ արշավ սկսեցին․ ո՞վ չգիտեր, որ ԵԽԽՎ-ում այդ հարցը չի լուծվելու, ինչո՞ւ էին գնացել էնտեղ։ Այս իրավիճակում, երբ քո անվտանգության միակ երաշխավորը մնացել է դաշնակից Ռուսաստանը, դու Հայաստանում քեզ գովերգող ԶԼՄ-ներով կամ գործիչներով հակառուսական տրամադրություններ ես ստեղծում,  դրանով կանաչ լույս ես վառում Թուրքիայի ազդեցության մեծացմանը, չէ՞։ Ես ասել եմ դեռ երեք տարի առաջ՝ այս հեղափոխություն կոչվածի նպատակը, ըստ իս, երկուսն է եղել՝ Արցախում հարցի ոչ հայանպաստ լուծում և Հայաստանի արտաքին քաղաքական վեկտորի փոփոխություն»։

 

Էդուարդ Շարմազանովի գնահատմամբ՝ մինչև հեղափոխությունը Հայաստանի իշխանությունները, դիվանագիտությունը կարողացել են չեզոքացնել Թուրքիայից և Ադրբեջանից եկող սպառնալիքները,  վարել են արտաքին համակշռված քաղաքականություն, իսկ թե ինչ է արվել վերջին երեք տարիներին՝ նա ներկայացրեց հակիրճ դիպաշարով․ «Էս մարդը գլխավոր դաշնակցի հետ հարաբերությունները փչացրել է, Պուտինին չի դիմավորել, ասել է՝ ադապտացվեք, Խաչատուրովի վրա քրեական գործ է հարուցել, և այլն։  Դեռ պատերազմի ընթացքում էլ իր թերթում անանուն հոդված էր գրում, թե՝ ռուսը՝ հեչ․ թուրքի հետ կբանակցենք, կամ՝ պատերազմի առաջին օրերին հարցազրույց է տալիս-ասում է՝ ես խաղաղապահների հարցը չեմ դիտարկում։

 

Պետության ղեկավարը պետք է ստրատեգիական, հայեցակարգային մոտեցում ունենա՝ առանց էմոցիաների․ այդ մարդն էմոցիոնալ գունդ է՝ առավոտյան մի բան է ասում, երեկոյան՝ մեկ այլ բան, սիտուացիոն լուծումներով, իսկ այդ սիտուացիոն սուտ լուծումներով Հայաստանի անվտանգությունն է թուլանում։

 

Եվ այդ իմաստով՝սյունեցիներն այսօր ցույց տվեցին իրական վիճակը Հայաստանում․ Հայաստանի իրական վիճակը սա է․ Սյունիքը վերքոտված է։ Այսինքն՝ այդ մարդիկ զգում են, տեսնում են, հասկանում են, որ այս մարդը չի կարող իրենց անվտանգությունն ապահովել։ Պետության թիվ մեկ ֆունկցիան քաղաքացիների անվտանգության ապահովումն է․ ինքը չի կարողանում»։

 

168.am–ի դիտարկմանը, թե չի կարողանում, բայց չի էլ հեռանում, և հարցադրումին՝ արդյո՞ք արտահերթ ընտրությունը կդառնա Փաշինյանին հեռացնելու տարբերակը,   Էդուարդ Շարմազանովն արձագանքեց, որ վստահ չէ, թե արտահերթ ընտրությունները կկայանան, իսկ հնարավոր ընտրությունների դեպքում էլ՝ չի կարող հասկանալ, թե նման մթնոլորտում Փաշինյանն ինչպե՞ս է գնալու քարոզարշավների․

 

«Ինքն այս իրավիճակում, այս պայմաններում ինչպե՞ս է գնալու քարոզարշավի։ Այսինքն՝ ուր գնա՝ պիտի այդ  հարյուրավոր ոստիկաններին տանի՞, կամ պիտի քաղաքացիներին ասի՝ կապիտուլյանտը դու ես, նրանք էլ ասեն՝ դու ե՞ս։  Լավ, երեսի զոռով գնաց, հետո՞… էս իրավիճակում ո՞նց է կառավարելու Հայաստանում։ Ես ասել եմ՝ իր ցանկացած ձևի վերարտադրություն Հայաստանն ավելի նոր խնդիրների մեջ է մտցնելու։ Ու անկախ անձից՝ ով այս իրավիճակում լիներ, պետք է թողներ-գնար․ Հայաստանին նոր ռեստարտ է պետք, նոր իշխանություն է պետք, նոր մտածելակերպով, նոր սկզբով, դաշնակցի հետ նոր խորքային հարաբերություններով, առանց այդ պարտության բեռի։ Լավ, քանի՞ կոպեկ արժե այդ իշխանությունը, որ դու քայլում ես՝ քեզ՝ է՛լ թուրք, է՛լ դավաճան։ Կարող են ասել՝ սա է ուղարկել, նա է ուղարկել, բայց ռեալ մարդիկ են, չէ՞․ մեկ հոգի չէ, երկու հոգի չէ, քաղաքներ կան՝ չեն թողնում մտնի»։