Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

 

«Դիպուկահարի նշանառության տակ հայտնվելուց ու նկարով ֆիքսելուց հետո բազմաթիվ անծանոթ քաղաքացիներից սատարող խոսքեր լսեցի։ Ես էլ նրանցից մեկն եմ ,ով գալիս է Բաղրամյան փողոց՝ ազատվելու պետական գաղափարից զուրկ,փողոցով իշխանության եկած միջակ խմբագրից։ Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել ընկերներիս ու մտահոգ քաղաքացիներին։

հիմա մի քանի դիտարկում.

 

1. Երեք օրերի ընթացքում Ազգային ժողովը չքննարկեց և ոչ մի հարց, որը կվերաբերեր մեր ազգի առաջ ծառացած խնդիրներին։ Որևէ անդրադարձ չեղավ գերի ընկած մեր տղերքի հարցին, որոնց մեծ մասը գերի են ընկել՝ կապիտուլանտի սեփական կաշին փրկելու և բունկերներում թաքնվելու պատճառով։ Բառիս բուն իմաստով՝ հողատուի թքած ունենալու պատճառով.(հիշեցնեմ ընդամենը մեկ օր առաջ չստացված հանրահավաքի ժամանակ «դմփ-դմփ, հու» ժպիտով ու ուրախ ողջույններով )

2. Հարձակում իրենց իսկ կողմից նշանակված ԲԴԽ նախագահի վրա, ով ընդամենը փորձում էր իր լիազորություների շրջանակներից դուրս չգալ՝ ապացուցելով , որ բացի նիկոլի համար վնգստացող դատավորներից կան նաև արժանապատիվ դատավորներ։

 

3. Թուրքիայի շահերը սպասարկողը շարունակում է ամեն գնով վարկաբեկել և վերջնականապես գլխատել մեր ազգային արժեք ու արժանապատվություն հանդիսացող բանակը։Ակնառու է ,որ այդ ամենն իր տերերի պատվերով է անում։

Վերջում հավելեմ,որ էս հողատու դավաճանը էնքան է վախեցած իր անձից ու իր շվաքից, որ աննախադեպ քանակի ոստիկանական ուժեր

տարբեր մարզերի մոբիլիզացնելուց զատ նաև դիպուկահարների է դիրքավորում մեր պառլամենտում.հենց այս երևույթն էլ վերջին 30 տարվա մեջ աննախադեպ էր։

Մարդ ինչքան ապաշնորհ պետք ա լինի, որ ընդամենը երեք տավա մեջ ժողովդի 80% սերը վայելելուց հետո հասնի 90% ատելության ու զզվանքի...

Այս նշաձողը հաղթահարում են միայն ազգի դավաճան, ճղճիմ, վախկոտ ու հող հանձնած թափթփուկները...

Բարի վայելում»։