Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

 

Ազգովի սգում ենք, ողբում, ջղային ենք, որ սրիկադավաճանը մտավ ԵՌԱԲԼՈՒՐ․․Ինքներս մեզնից ամաչում ենք․․

Այո,   իրավունք ունենք, բայց ընդունենք, որ նա   որդի պես ոլորվելով սողոսկեց,, խցկվեց, երեսին տեղացող թուքն ու մուրը չհասցնելով սրբել․․․Զոհվածների ծնողներին հրմշտելով, ծեծելով, թուրքի պես,զզվելի  որդի պես  սողոսկեց․․․․

 

Այդպես ճիճվաբարո  էլ  սրիկադավաճանը սողոսկեց  մեր երկրի իշխանություն, զավթեց եւ սկսեց քանդել, պղծեց մեր պետականությունը, բանակը, ընտանիքը, եկեղեցին, այդպես  թքոտ էլ նա դեռ շարունակում է թուրքի առաջ  բացել մեր երկրի սահմանները․․

 

Չեք նկատո՞ւմ, մենք դարձել ենք անսահման երկիր, անսահման պետություն, որտե՞ղ է ՀՀ սահմանը, որտե՞ղ  է Արցախի սահմանը, առհասարակ, որտե՞ղ է  մարդու եւ անասունի սահմանը․․․Ու քանի դեռ  սրիկադավաճանը  կա, մենք ապրելու ենք այսպես չապրելով, այսպես ջղային, այսպես  <անսահման> ու անտուն, այսպես  առանց Արցախ ու առանց Կապան , առանց Վարդենիս ու առանց Վայք,  նա թուրքին բերում է պղծելու մեր սուրբ հողը ու մենք․․․․Չգիտեմ․․․․․

 

Խոսքերն այլեւս ավելորդ են, նա խոսք չի հասկանում, վիշտ ու ցավ չի հասկանում, երկիր ու հող, հայրենիք ու պատիվ չի հասկանում, ուստի, խոսքերից հարկ է անցնել   ավելի ազդեցիկ  գործողությունների...

 

Երեկ  մեկը ինձ համոզում էր, որ ԱԱԾ ամբողջ համակարգը սրիկադավաճանից զզվում է, որ  լացելով են գնացել Եռաբլուր էդ տականքին իբր պաշտպանելու...

Հարցնում եմ, ինչու դուրս չեն  գալիս, ինչու քայլ չեն անում, ասում է ՝ընտանիք են պահում...Ո՞ւմ համար են պահում, որ սրիկադավաճանը պղծի՞․․․․Շատերս ենք զայրացած այն մասսայի վրա, որ երեկ դրա կողքին էին, բայց, ընդունենք, որ էդ մի բուռ մասսան դարձյալ աղանդավորներն էին,լգտբները, այն անուղեղհորթերը, որ երկուսուկես տարի առաջ կանգնած էին  հրապարակում․․Դրանք կա՞ն չէ, դրանց քոքը դեռ չի կտրվել չէ՞, դրանք ժողովուրդ չեն․․Նրա կողքին ժողովուրդ չկար․․․Չկար․․․

Դրանք սեռափոխված,կրոնափոխված, ազգափոխված խամաճիկներ էին․․․Ու մի քանի  մոլորյալներ, որ չեն ուզում  տեսնել իրականությունը...»: