Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

 Արցախի անկախության 33-ամյակի կապակցությամբ՝ Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության կենտրոնական գրասենյակում բացվել է «Արցախյան համանվագ» խորագրով գեղարվետա-վավերագրական բացառիկ լուսանկարչական եռօրյա ցուցահանդես:

«Իրավունք»-ի հետ զրույցում ՀՀԿ հոգեւոր-մշակութայինեւ գիտակրթական հանձնաժողովի նախագահ ՎՈԼՈԴՅԱ ԳԱՍՊԱՐՅԱՆՆ ասաց, որ Հանրապետական կուսակցությունը կազմակերպելով այս ցուցադրությունը՝ փորձել է ներկայացնել արցախյան շարժումից սկսած՝ արցախյան առաջին պատերազմը, պետականաշինությունը, քառօրյա եւ 44 օրյա պատերազմները, 2020 թվականից հետո տեղի ունեցած դեպքերն ու արցախցիների բռնի տեղահանությունը:

«Կարծում եմ՝ ամբողջությամբ ներկայացրել ենք արցախյան տարեգրությունը՝ պատմությամբ հանդերձ: Այս լուսանկարները տանում են մեզ տարբեր հուզումնալից շրջաններ՝ հաղթանակներից ու ձեռքբերումներից հասնելով մինչեւ  Արցախում ավերածություններ ու տեղահանություն: Կարծես, 100 տարի առաջվա պատմությունը նորից կրկնվում է: Բայց այս ցուցահանդեսը նաեւ ցույց է տալիս, որ մենք կրկին պետք է կարողանանք համախմբվել, ուս ուսի տալ, որովհետեւ մեր պայքարը դեռ առջեւում է: Մենք պետք է վեր հանելով խնդիրներն՝ աշխարհին ներկայացնենք մեր պետության իրական սահմանները եւ կարողանանք հետ բերել մեր Արցախն ու պատմական հայրենիքը», - ընդգծեց Գասպարյանը:

ՀՀԿ հոգեւոր-մշակութայինեւ գիտակրթական հանձնաժողովի նախագահի փոխանցմամբ՝ ցուցահանդեսի համար ընտրվել է 14 հեղինակի լուսանկարներ, նաեւ ընդգրկվել են արխիվային լուսանկարներ:

Ի դեպ, լուսանկարների հեղինակների շարքում է 2023 թվականի սեպտեմբերյան պատերազմում զոհված Տիգրան Ավետիսյանի լուսանկարները: Նրա մայրը՝ ԱԴԵԼԻՆԱ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԸ  պատմեց, որ Տիգրանի նախասիրություններից մեկն էր լուսանկարելը. «Որդիս ծառայում էր Մարտակերտի շրջանի Վանք գյուղի դիրքերում եւ զոհվեց սեպտեմբերի19-ին: Նրա լուսանկարները, որոնք ցուցադրված են, բոլորն արվել են Արցախի շրջափակման ընթացքում: Տիգրանի նաեւ ալբոմն է լույս տեսել՝ վերնագրված «Կյանքս հանուն կյանքերի», որը երկրորդ մասում ամբողջովին ներկայացված է «Արցախը Տիգրանի աչքերով»: Նա սիրում էր լուսանկարել արեւածագը, մայրամուտը, բնությունը: Ուղղակի սիրահարված էր Արցախին»:

Տիկին Ադելինան շեշտեց, որ Տիգրանը ծնվել է Արցախում՝ զինվորականի ընտանիքում եւ մեկ րոպե անգամ մտքով չի անցել, որ պետք է այնտեղից դուրս գա. «2020 թվականին երկու ամսվա ծառայող էր, երբ վիրավորվեց, ծանր վիրահատություն տարավ, բայց ժամկետային ծառայությունը չվերջացրած՝ պայմանագիր էր կնքել եւ անցել ծառայության՝ եւս երեք տարով: Իր կյանքի մինչեւ վերջին օրն էլ դիրքեր էր բարձրանում: Ասում էր՝ չեմ կարող առանց դիրքերի ապրել, ես հայրենիքին պետք եմ: Ու այնքան էր սիրահարված հայրենիքին, որ գրեթե հինգ օր մնաց  մայր հողին՝ գրկախառնված՝ կյանքի մինչեւ վերջին վայրկյանը մեն մենակ իր կռիվը տալով»:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

iravunk.com